zondag 2 september 2012

DE LAATSTE WEEK

"T'is weer voorbij die mooie zomer" of hoe zong Gerard Cox het ook alweer?
Onze laatste week van "de grote vakantie" in België bleek toch nog veel drukker dan verwacht.
Ik dacht dat iedereen bezig was met de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar en dat ik dus een rustige week zou passeren met alles in orde maken voor St-Marie au mines.
Toch niet! T'was lekker druk met klantjes en tussenin presteerden we het nog om de winkel (terug) op orde te krijgen , een nieuwe etalage te maken , pakketten te snijden en de patronen na te kijken.
Hemels als dat allemaal lukt en rustgevend (daar ging ik toch voor) als je weet dat je zonder zorgen je eerste week terug cursus kan inzetten.
Daarbij zijn ook nog eens mijn projecten voor EDS afgerond en op de post.

Deze zie je later op het jaar met patroon verschijnen in nr 101 van magic patch

Ik ben nu gestart met het project van hun nr 102 met als thema "winter in de bergen"
Dat wordt een quilt die wandelt op de grens tussen "country" en traditioneel.
Dus leuke ruitjes maar een traditioneel patroon.





En bekijk dit tasje (of noemen we het nog geldbeugel )


 Dit heb ik gemaakt op een avond zonder quiltgoesting . Het patroontje is in de maak.
Maar ik heb ook nog een leven naast handwerken.
En dus heb ik op woensdagavond met mijn vriendinnen afscheid genomen van de zomer bij een kampvuurke.
Bijna geen enkele van mijn  (schrijf ik hier echte dan ben ik zeker dat ik sommige boos maak en schrijf ik oude dan zijn er andere boos maar jullie begrijpen wat ik bedoel) vriendinnen is klantje bij mij in de winkel . Ze vinden het geweldig wat ik doe maar zijn zelf niet zo handig met naald en draad en dat maakt het net zo leuk.
Je praat eens over wat anders. En "anders " wil vaak zeggen "hilarisch". Op het kampvuur moesten we verschijnen met een lege broodzak (met theelichtje erin een fantastisch , sfeervol tuinlicht" en een gedichtje. Geen zware poëzie maar grappige of gewoon mooi. Dat mocht iedereen dan voorlezen op het moment dat zij het tijd vond.
En ik vond dit zo mooi dat ik het jullie niet wil onthouden.
 
JE BENT ZO MOOI IN JE VOLMAAKTE WEZEN :
GEKLEED OF NAAKT , JE BENT ALTIJD MOOI.  
IK ZIE JE 'T LIEFST NAAKT EN UITGELEZEN ,   
MAAR OOK GRAAG IN JE GEPASTE TOOI.        
 
EEN VOGEL IS OOK MOOI IN AL ZIJN VEEDREN,
JIJ BENT GEKLEED ALS ALLE VOGELS SAAM:  
ROODBORSTJES,GAAIEN,KLEINE ,KLOEKE, TEEDRE,
DUIZENDEN ,OOK DIE' K NIET KEN BIJ NAAM
 
MAAR ALS JE NAAKT BENT DAN GAAT ALLES BLOZEN,
DE KACHEL, EN DE LAMP , HET BED , DE KLOK;
IN ALLES BLOEIEN DAN VERBORGEN ROZEN;
JIJ BENT HUN MOEDER EN HUN WORTELSTOK.
Het is van Bertus Aafjes en hier word ik helemaal melig van ,ZOOO MOOOI
 
Iedereen zat dus in z'n stoeltje (vroeger zaten we nog op de grond maar knie en rug wil dit niet meer ) en 7 van de 11 zover mogelijk van het vuur omwille van de opvliegers. Maar zelfs daar was aan gedacht. Tussen de gekoelde flessen stond een kom met ijsbkjes . Te klein om een fles in te koelen maar heel effectief bij een opkomende "vapeur". Bij de 4 die te jong zijn om er al last van te hebben werktte dit op de lachspieren. Zeker toen we alle 7 van de vriendin (eigenares van een natuurwinkel) een doosje natuurlijks tegen de opvliegers kado kregen . Als surplus werkt het ook nog positief op de potentie maar dat vertellen we onze mannen niet.
 
Op donderdagochtend (na het feestje dus) fietste ik naar de winkel en ik was nog moe (veel te weinig geslapen). Ik fiets altijd door het bos. Niemand rijdt volgens mij zo een mooie route naar zijn werk als ik. Ik kom in dat bos vanalles tegen maar donderdag spande de kroon
Op een bepaald moment moet ik een lange bosdreef door fietsen en ergens halfweg zie ik op 100m voor mij een mensengroot konijn de weg oversteken. Na een avondje stappen twijfel je dan of hetgeen je gisteren dronk wel koosjer was. Ter hoogte van het konijn bleek ik het ook nog te kennen en vertelde het me dat ik moest oppassen want de heks zat 100m verder. Ook die heb ik vriendelijk gegroet om vervolgens sneeuwwitje (zonder dwergen) ook nog goedemorgen te wensen.
Kijk!!!! wie begint er zijn dag zo? Ik kom dan helemaal goedgezind aan in de winkel want dit kan alleen in Westerlo. Wij hebben een echt sprookjesbos en in sprookjes moet je blijven geloven.
 
Tot volgende week
 
PS : Jullie twijfelen nu allemaal aan mij maar dat sprookjesbos is waar. Door de gemeente worden regelmatig sprookjeswandelingen georganiseerd. Vrijwilligers uit Westerlo verkleden zich dan als sprookjesfiguren en vertellen op verschillende punten in het bos hun verhaal. Op donderdag konden de kinderen van Westerlo zo afscheid nemen van hun vakantie.
Vandaar dus de heksen en konijnen. (spijtig , de jager heb ik nog niet gevonden)

woensdag 22 augustus 2012

T' IS WEER VOORBIJ.... (die mooie zomer!!!)

De vakantie is bijna voorbij , zoveel is duidelijk.
Eens 15 augustus voorbij lijkt het wel of alles een halve draai richting schooljaar en herfst maakt.
Bij geen enkel ander seizoen is de switch voor mij zo duidelijk voelbaar. Of hebben jullie dat niet?
Hoe mooi het weer de laatste dagen ook was , de zonsondergang kleurt al herfst en het ruikt anders en hoe lang we het vakantiegevoel ook nog vast willen houden ,  de voorbereidingen op het nieuwe schooljaar en de daarbij horende beurzen zijn volop bezig.
De nieuwe collecties beginnen stilaan binnen te komen en oh! wat zijn ze weer prachtig.




 Een prachtig paneel met een antieke bloemenmand , andere panneeltjes (8 verschillende ) om te borduren of gewoon zo te gebruiken met bijpassende stoffen en een prachtige boordstof , ook met bijhorende stoffen.
En ook kerststofjes en deze keer eens zonder rood (we hebben vast nog wel een rood dat in de collectie past staan)

En de leukste kerstlabels!!!!!  om je kadootjes of je kerstboom op te vrolijken.
Mijn projecten voor EDS zijn bijna klaar en dan kan (mag) ik weer aan het volgende beginnen.
Nu alleen nog beslissen waar ik eerst aan begin. Dat is echt het moeilijkste want ook al weigeren mijn schouders nog steeds voor een deel hun werk te doen ,met  mijn hoofd is niets mis en draait in overdrive van al dat moois.
En het voorbije weekend heb ik weinig gedaan want het leek wel hotel- restaurant Salgarollo met zwembad en zonneterras bij mij.
OK echt wel zelf gezocht . Manlief en vrienden vertrokken om 3 dagen te gaan werken op pukkelpop (hun idee van vakantiedagen) en wat is er dan leuker om met de achterblijvers te genieten van een glaasje naast en in het zwembad.
En het bleef niet bij vriendinnen want ook collega's mocht ik verwelkomen.
Zaterdag kreeg ik bezoek van 2 zwitserse collega's ( ik gaf les bij hun in juni ) en nu brachten zij mij een tegenbezoekje onderweg naar een beurs. Eerst zijn ze de winkel komen bekijken (zij namen veel foto's maar mijn toestel was op pukkelpop ) en daarna hebben we thuis nog een hapje gegeten.
En op maandag mocht ik de hongaren van Foltvilag ontvangen.
Zij  waren op doorreis van Birmingham naar een beurs in Denemarken en hadden 12 verloren dagen . En wat ligt er zo ergens tussenin? Juist Westerlo.
Joszef en Margit waren ditmaal vergezeld van moeder en dochter (zij houden vooral van computerspelletjes spelen )
en een héééééééél grote caravan. Wij hebben dus van onze oprit een camping gemaakt (Margit en Joszef sliepen in de caravan bijna op de straat)  en moeder en dochter veel rustiger boven.
En hun over de vloer hebben is altijd een avontuur. Zij trekken met hun waar (prachtige houten knopen en mooie draden ) naar beurzen in gans Europa en NIETS krijgt hun in de stress.
Op de straat camperen (er rijden 100 vrachtwagens per uur voorbij ) en toch rustig tot 9 uur en later slapen ,even naar de supermarkt ( want zin in goulashsoep ) en bijna 2 uur wegblijven  en dan rustig aan die soep beginnen in een wildvreemde keuken , nooit stress.
 
 


 
Ik had begrepen dat hun soep voor s'avonds was en zij hadden begrepen dat de door mij gemaakte pannenkoeken  , dessert waren.
We hebben dus pannenkoeken gegeten om 13u15 als voorgerecht (na het aperitief)



 

en goulashsoep om 14u als dessert (en het was lekker)
Voor iemand als ik die elke minuut plant en klokt is het een hele ervaring dat het leven zo ook  kan en waarschijnlijk veel gezonder is.
 
Vanmorgen heb ik afscheid van hen genomen , maar niet voor lang want binnen 3 weken logeren we weer samen in St- Marie au mines en dat is elk jaar feest.

dinsdag 14 augustus 2012

TER PLAATSE RUST!!!!!

Wat begon als dacht ik een" griepje op de spieren "bleek iets heel anders.
Vrijdag 20 juli sloot ik de deuren voor 2 weekjes vakantie en op zaterdag 21 juli kon ik naar de spoedarts. Alle spieren in mijn bovenrug , schouders en nek waren verkrampt. Denk aan kramp in je benen maar dan uren aan een stuk. Ik kon niet bewegen en ademen ging alleen nog in kleine schokjes.
Oorzaak ? Stress!!!
 Te lang doorgegaan en dan is het vakantie en heb je tijd om zulke rare dingen te krijgen en krijg je ze dus.
We hadden nog een city-trip Stockholm op ons programma staan en zouden maandag vertrekken. Met de arm in de steun (voor rust) , spierontspanners en pijnstillers op zak en alle handwerk en stress thuis , zo ben ik op het vliegtuig gestapt. Op woensdag was ik al terug fietsklaar (alleen als ik mijn hoofd te fel bewoog trok het nog in de schouders ) en gelukkig maar , want Stockholm is een grote , leuke , veilige en groene fietsstad en we hadden dan ook nog geweldig weer.

En een stad leer je zoveel beter kennen op de fiets en je komt op plaatsen waar je anders nooit zou komen (en daar vind je dan echte "kristel" laarsjes aan een belachelijk lage prijs )

De laarsjes waren trouwens het enige dat een beetje betaalbaar was , want voor 2 koffie en 2 puntjes taart betaal je al vlug 25€ en 2 pizza's met een flesje wijn (niet de duurste) waren goed voor 80€.
Al bij al toch een geweldige stad !!!!

Op zaterdag waren we terug thuis en stonden er veel to-do en te lang uitgestelde klusjes thuis op de planning.
Maar maandagochtend was het terug naar af (iets minder erg maar toch..... ). Naar de huisarts ditmaal en die kent mij al hééééééél lang.
Hij gaf mij het opbeurende menopauze verhaal (met alle kwalen ), concludeerde dat 53 toch echt "ouder" is  en dat het "lijf" niet alles meer kan wat de geest wil en dat het nu misschien toch wel echt tijd geworden was om het af en toe een beetje kalmer aan te doen (12 uur per dag bijna 7 op7 werken is inderdaad misschien echt teveel)
Manlief was nog kordater en besliste dat niets zo dringend to-do was en dat we wel NU richting de vrienden in Normandië (onze uitvalbasis voor elke crisis of nood aan rust) vertrokken en dat er niks ( dus geen handwerk en computer ) meeging.
De spieren deden zoveel pijn dat voor mij alles OK was en we zijn vertrokken. Ik heb gewandeld , gefietst , gelezen en vooral veel getafeld (spijs en drank) en weer hadden we op een paar buien na schitterend weer. En als ik ooit echt op pensioen ga dan wil ik misschien wel in Normandië wonen want we komen er vaak en toch ontdekken we elke keer weer prachtige dorpjes en leuke adresjes.
Maar hierover later meer.
Ik ben herladen terug gekomen en ik ben tot de ontdekking gekomen dat langzaam soms echt beter is . FESTINA LENTE (haast je langzaam )  wordt mijn spreuk vanaf nu !
Want kijk , ondanks alles heb ik best veel af gekregen (zoals chris het zo mooi zei , "je hebt nu gedaan wat een normaal mens doet")
Het quiltje dat Martine voor me in elkaar heeft gezet is gequilt.






Ik heb een andere quilt in elkaar gezet en de eerste quiltsteken zijn gisteren gemaakt , het patroon is ook al klaar en kan naar de drukker en mijn projecten voor EDS zijn bijna rond. (en ik heb ook een grote gehaakte mand bijna af)
Ik lig dus op schema en daarom heb ik nu met mezelf de afspraak gemaakt dat er als ik s'avonds geen les heb er niet meer gewerkt wordt voor de winkel ( haken , breien, naaien en quilten valt niet onder werken) en dat er  mistens 1 volle dag in de week vrij van stress wordt gepland.
En nu maar hopen dat dit vanaf september ook nog lukt.

PS : en oh ja , de computer gaat niet meer mee naar huis , vandaar dat je soms een beetje langer zal moeten wachten op een antwoord op je mail of een verhaaltje op mij blog

vrijdag 20 juli 2012

VAKANTIE


Hier de bewijzen van een opgeruimde winkel (zelfs mijn tafel is gedekt voor de kaboutertjes die achter blijven)
Het is nu 15u , de winkel is netjes , de stock op orde en de administratie afgewerkt , dus ik kan met een gerust hart sluiten.
 Mijn griepje is voorbij want zoals een goede vriendin betaamt heb ik het doorgegeven aan verschillende vriendinnen en een zoon. Allemaal mensen die vorige week bij mij in de buurt geweest zijn . Het spijt me ten zeerste maar ik deel echt alles graag met naasten en geliefden.
2 weken ga je nu van mij niets horen of lezen. Maar voor ik vertrek toch nog een paar woordjes EN foto's.
Bij het opruimen heb ik nog een paar stuks tegen gekomen die nog niet afgewerkt waren en daar heb ik me deze week nog mee bezig gehouden en kijk


Een leuk tasje en een gehaakte mand.
Wat er in de mand steekt is ook best leuk want het zijn leren zolen (in alle maten ) om onder zelf gebreide kousen te naaien zodat je van die lekkere warme huispantoffels krijgt. Ik hoop nu alleen dat mijn jongste dit niet leest want hij zeurt al jaren voor zelf gebreide kousen van zijn moeder (en met een leren zooltje eronder zou hij het nog liever hebben ) maar aangezien zijn maatje 47 denk ik er nog steeds over na.
Ik heb genoeg werk klaarliggen om mij te amuseren de volgende 2 weken. Ik heb een aantal projecten te quilten ( doe ik graag en je moet er niet bij nadenken) en ik start nog een nieuw quiltje voor editions de saxe. Dat krijg je allemaal later te zien.
Maar nu is het aller belangrijkste even niets rond mijn oren hebben. Ik hoop van harte dat het weer een beetje mee valt maar is dat niet zo , ook met regenweer kan ik leven. Dan spelen we winter , dus ik huur een aantal melige kerstfilms , ik maak een lekkere tas koffie met zelfgebakken taart en ik zet mij in de zetel met mijn quiltwerk. Mij zul je niet horen .
Probleem echter , naast mij zal dan een man zitten die wel zeurt, want hij houdt niet van kerstfilms (laat staan van die melige ) hij drinkt in de zomer liever pastis op een terras dan koffie bij TV en quilten kan hij ook al niet.
Toch maar hopen op de zon dan .

PRETTIGE VAKANTIE

maandag 16 juli 2012

ZOMERS GRIEPJE

Het begon begin vorige week met pijn aan mijn ribben. Een zeurderige pijn die elke dag erger werd en op meer plaatsen ging zitten. Teveel pijn om gewoon te kunnen werken (maar zelfstandig weet je wel ) en te weinig om naar een dokter te stappen. Misschien had ik wel gewoon slecht in bed gelegen? Of teveel gefeest want ik had een week bijna elke dag wel een verjaardagfeest of etentje met vriendinnen gehad. Of gewoon veel te hard gewerkt? Want laat ons duidelijk zijn , slechte zomers zijn verschrikkellijk voor horeca kust maar geweldig voor handwerkwinkels. Ik heb vorige week geen seconde gezeten in de winkel en eten of mails beantwoorden kon pas s'avonds thuis (en ik was nooit thuis want ik moest feesten ).
Maar vrijdagavond (weer na een avondje stappen ) kon ik niet slapen , hoe moe ik ook was.
Alles deed pijn en hoe ik ook ging liggen er was geen pijnvrij deel aan mijn lijf.
Dus zaterdag was ik al heel vroeg en in staat van ontbinding op. Een ander zou dan misschien eens een dagje niets doen , maar ik zag thuis veel te veel werk liggen en ik ben beginnen poetsen .
Liggend , zittend of poetsend , de pijn en mijn lijf bleef toch hetzelfde.Ergens in de vroege namiddag was ik klaar en ik dacht aan een vrije namiddag op de bank met handwerk . Al na een kwartier wist ik dat dat een slecht idee was en ben ik toch naar bed gegaan (even rusten want straks weer een etentje bij vrienden). Ik heb geslapen en voelde mij na het opstaan een klein beetje beter. Ik heb mij toch klaar gemaakt en we zijn vertrokken want we werden verwacht bij onze beste vrienden om eens bij te praten nadat zij een tijdje het land uit waren geweest. En daar ging het van kwaad naar erger. ALLES deed pijn (zelfs mijn tanden ). Ik heb nog een beetje gegeten en we hebben ons dessertje nog gehad en toen MOEST ik naar huis. Ik ben thuis gekomen , recht naar bed gegaan en ik heb een hele nacht elk kwartier zien verschijnen en toch tussenin geslapen want ik had vreselijke nachtmerries .
En gisteren ben ik van de bank niet af geweest. Intussen voel ik mij beter , ik heb nog een hoofd vol wolken maar de pijn in mijn lijf is zo goed als verdwenen. De maag is nog geen 100% , maar ik heb genoeg reserve om enkele dagen zonder eten te kunnen en ik heb al genoeg energie om even te bloggen (t'zal wel zonder foto's zijn ditmaal want ik ben te lui om een fototoestel te zoeken ).
Morgen ben ik in ieder geval terug klaar om de winkel open te doen. Onze laatste week voor onze zomersluiting. En ik denk dat ik misschien in die weken het echt maar eens een beetje kalmer aan moet doen want was het griep, of zoals mijn vriendin zei , de vermoeidheid die op mijn spieren geslagen was , ik weet het niet maar ik weet wel dat ik het helse tempo van het laatste jaar niet kan volhouden. Dus daar moet ik iets aan doen!!!!!

Ik denk nu meteen aan een uitspraak van John Lennon
"life is what happens to you while you are busy making other plans" Misschien vanaf volgend schooljaar de plannen een beetje meer spreiden ?

dinsdag 3 juli 2012

VAKANTIE

Hier zitten we dan , een schooljaar is weer voorbij en we staan aan het begin van hopelijk een lange, warme zomer. 2 maanden lijkt lang maar ik weet uit ondervinding dat die zo weer voorbij zijn .
Ik moet tijdens de zomermaanden geen avondcursussen geven en alleen dat al geeft mij het gevoel van vakantie. Nochtans moet er hard gewerkt worden tegen het nieuwe seizoen.
Zomer betekend voor mij dus winter want de eerste kerstcollectie is binnen gekomen en roept om verwerkt te worden. De quilt zit in mijn hoofd , nu moet ik hem alleen nog gemaakt krijgen . En er staan wel meer projecten op stapel . Ooit zag ik een prachtig behangpapier en ik vond het toen zo mooi dat ik dacht " dit wordt een van mijn volgende quilts ". maar dan begint het probleem want je wil wel de juiste stoffen . Die heb ik enkele weken geleden gevonden en vrijdag kwamen ze toe. Ze wachten nog op uitpakken (t'was dat of bloggen ) en ik loop er nu zwijmelend met een boog omheen (ben er ook al over gevallen) en wat wil ik graag beginnen. Maar eerst........ OPRUIMEN!!
Opruimen is voor mij normaal gezien ook een zomerwerk. Alle plaatsen komen aan de beurt en alle papieren en dozen die in de loop van het schooljaar ergens zijn neergezet worden nagekeken. Onze privé- bibliotheek wordt op orde gebracht en verschillende boeken die we niet meer gaan gebruiken komen in ons tweedehands hoekje.
Dat opruimen gaat echter nog even moeten wachten want er zijn nog teveel andere (veel leukere ) dingen te doen. Ik ben ook bezig met de voorbeelden te breien van de kabels die we in ons brei-atelier gaan maken . Ik maak er van die lekkere dikke kussens van met telkens een verschillende kabel. Eentje is klaar en de tweede staat op maar die krijg je pas later te zien. Ik ben tevens bezig met enkele haakwerkjes af te werken want haken doe ik tussen de bedrijven door maar de afwerking ,dat is dan iets voor thuis. Ik hoop van morgen enkele foto's te plaatsen van die afgewerkte stuks.
En er zijn er meer die stilaan moeten afwerken. Ik kwam vorige week s'ochtends aan de winkel en wat vond ik?


Dit was mij oprit naar de parking van de winkel.
Een loopgracht van een halve meter diep en 3 meter breed.
Niemand kon de winkel in.
Het is op zo een moment genoeg om er foto's van te maken om de aandacht te trekken van de werfleiders (het kan ook mijn natuurlijke schoonheid geweest  zijn die de aandacht trok).
Binnen het uur had ik een oprit van steengruis en iedereen kan terug binnen op voorwaarde natuurlijk dat het niet gaat regenen want dan zijn rubberen laarzen volgens mij niet overbodig.
En nu we het toch over werken hebben. Een vriendin is leerkracht sport in een lagere school.
Een van haar leerlingen was de laatste tijd best lastig geweest en ze wou even de mama zien. Ze vroeg hem dus " kan je moeder morgen langskomen? ". Ze kreeg als antwoord "nee ons ma mut merge werke". De vriendin vroeg om nogmaals te antwoorden maar ditmaal in het AN en dat werd dan : Nee , mama moet morgen worken !!!!.
Ze moest hier zo mee lachen dat het boos zijn al iets minder was

woensdag 20 juni 2012

VIVA LA VIDA

Hier zit ik dan , bijna middernacht en met een flinke vertraging onderweg van Malaga naar Brussel.
Ben ik uitgerust? Ik heb in ieder geval genoeg zonne-uren achter de rug. Wat is het leven simpel als s'morgens de vraag "hoe is het buiten ?" achterwege kan blijven . In Andalusië schijnt de zon ALTIJD.
Naar goede gewoonte (we hebben er een patent op) hadden we een huisje !!!!! in the middle of nowhere. 3 (DRIE) uur hebben we rondgereden in een straal van 5km , elke zandweg zijn we opgereden (het stond in de mail dat we dat moesten doen , dus....) behalve die ene want dat leek ons nu echt te ver gezocht en laat het die nu toch zijn zo bleek na een telefoontje . We werden opgehaald door Carmen (nee , we gingen het  "impossibile" niet alleen vinden) en na een  klim van een kleine kilometer over een zandweg (nee we zouden het echt niet gevonden hebben ) ligt daar ons paradijs .
Cortigo cabrera chica , en zo mooi als  het klinkt zo mooi was het ook in het echt.
Het huisje bleek een oude , perfect gerestaureerde finca met een uitzicht zoals je die alleen in films ziet.




Vakantie begint voor mij daar waar de wereld stopt , hier dus!!!
We zouden 2 dagen vrienden op bezoek krijgen die toevallig op rondrit waren in de streek en graag eens langs kwamen . Maar  de rug van de vriendin begaf het en ze kreeg 6 dagen een mooi ziekenhuis bedje onder de pergola.
Erg voor haar , super voor mij want haar man doet niets liever dan koken (en naar de juiste ingrediënten op zoek gaan ) wat voor mij de vakantie nog vakantieër maakte.
We zouden op restaurant niet beter gegeten hebben (nog ni half zo goe).
Als bewijs ons vissoepje met al het goede uit de zee dat we s'ochtends gekocht hadden op de Mercado in Malaga nadat we eerst ons sherrytje gedronken hadden in wat waarschijnlijk het meest karakteristieke barretje van Malaga is ( wat je drinkt noteren ze met krijt op de houten toog en de sherry-schenkers lijken wel weggelopen uit een Almoldovar film ). Heb je al eens een film van hem gezien? Je vraagt je af waar hij die" karakterkoppen" vindt . Wel , zet je neer ergens in Andalusië op een terras , trek oren en ogen open en voel je midden in een Almodovar film. En nee, het zijn niet de mannen met de meeste karakterkoppen maar vooral de vrouwen.
Andalusië was voor ons niet onbekend , alleen Granada was er door tijdsgebrek nooit van gekomen. Dat stond nu dus op ons "to-do lijstje ( dit was het enige wat erop stond)



En gelukkig want 38° is niet de ideale temperatuur om een stad te bezoeken. In de voormiddag brachten we een bezoek aan het Alhambra (een aanradertje !!!!!) en mocht je ooit zonder patchwork ideetjes zitten loop hier dan even binnen. Inspiratie genoeg.
En dit is nog niets in vergelijking met het stuckwerk en de houten plafonds.
Niet met woorden te beschrijven en niet op foto vast te leggen (in ieder geval niet door mij) ZOOOOOOOO MOOOOOOI
Mijn weekje vakantie zit erop. Ik heb toch een beetje gewerkt. Ik heb de voorlaatste stap voor mijn mysterie quilt voor Editions de saxe afgewerkt , een overslagtopje voor een klein babymeisje gehaakt, maar waar ik vooral van genoten heb is van het feit dat ik 4 (vier) boeken gelezen heb.
Intussen ben ik terug aan het werk (BLOGGEN!!!!!!!) en ik werk nu de uitblaasweken af. Iedere cursist komt nog een laatste keertje langs om hun "diploma" op te halen. Er zijn er vele die een jaartje moeten overdoen en ondanks dat staan er hier klantjes met een einde schooljaar kadootje (net als een echte juf ) en die neem ik graag in ontvangst want dat zijn meestal snoepertjes.

PS  ik had mijn fototoestel niet snel genoeg vast maar HIER stond zorro. Spijtig genoeg was hij verdwenen toen ik afdruktte.L

woensdag 6 juni 2012

Genève

Vrijdag vertrok ik naar Genève (Zwitserland) om daar enkele dagen te gaan les geven . Ik was vorig jaar al gevraagd door Séverine en Edith naar aanleiding van een les die ze bij mij hadden gevolgd bij Rhinitex (groothandel) ivm met mijn stofjes en hoe ze te gebruiken. Ik wilde dat best doen en dus vertrok ik vrijdag . Niet zonder problemen natuurlijk want ik heet Kristel Salgarollo.
Séverine had een ticket voor mij geboekt bij easy-jet en spijtig genoeg vergeten om ook bagage te boeken en die mocht dus niet mee. Iedereen die mij kent weet dat als ik iets wil (vertrekken MET bagage) dit ook doorgaat. Na betaling en omdat ik gelukkig ruim op tijd was (na mij bleven er 9 over die hun bagage pas op zaterdag mochten ophalen )  is het me toch nog gelukt.
Het was schitterend weer boven Europa en het zicht op een Mont-blanc kondigde aan dat we er bijna waren. Séverine stond mij op te wachten ( in totale stress omwille van de bagage) en na een ritje van 20 minuten  kreeg ik een warm welkom bij het gezin Mermoux waar ik 3 nachten zou logeren.
De stress bij Séverine bleek niet enkel aan de bagage te liggen maar ook aan het feit dat het de eerste maal was dat ze een cursus van die omvang organiseerde. Die stress bleek uiteindelijk nergens voor nodig want nog nooit heb ik ergens een cursus gegeven waar het zo perfect was geregeld ( zo perfect als een zwitsers klokje)  Aan alles was gedacht . Plaats genoeg voor iedereen , genoeg water te drinken  , goed licht en voor iedereen een zakje voor het afval


En toen konden we beginnen.
Eerst een uitleg met voorbeelden en dan starten maar. Iedereen kon werken met stoffen naar keuze en kiezen uit verschillende modellen.
We waren met 15 dames en er was zelfs een bekend gezicht bij en een mevrouw die nederlands sprak. (handig een privé vertaalster als je moe wordt en het frans niet meer lukt )


En er werd gewerkt ! Koffiekletsen was er de eerste dag niet bij. Zelfs het eten s'middags werd net niet overgeslagen.
Tot 5u gingen we door.
En daarna was het tijd voor ontspanning . Vader , dochters en zoontje Mermoux hadden voor  hapjes en een drankje gezorgd en met het schitterende weer erbij was het perfect zitten in de tuin.

Een deel van de groep ging daarna naar huis en met de overblijvende dames gingen we nog eten bij de chinees. Er was al gelachen met mijn bizarre frans accent maar ik kan je verzekeren een chinese die frans spreekt is nog lachwekkender.

Op zondag gingen we verder waar we gebleven waren en na enkele uren waren er al enkele die zo goed als klaar waren met hun project.
De les zat erop , iedereen tevreden en daarna afscheid nemen tot in St- marie au mines.
Ik mocht nog een nachtje blijven want ik kreeg op maandag van Séverine nog een kort bezoekje aan Genève kado . Ik was als kind op weg naar Italië al vaker in Genève geweest maar kon mij buiten het meer niets meer herinneren , zelfs niet de enorme fontein (170m hoog) op het meer.
We gingen nog even het oude deel van het centrum in en daar heb ik mezelf een doos kleurpotloden van Caran d'ache kado gedaan.
Zo blij als een kind was ik ermee, wat bij de zonen na thuiskomst alleen maar op de lachspieren werktte ( 1 of 2 t's?). Het staat vast , zij zullen ze later niet erven.
Dit zit er weer op ! Mei was voor mij een hectische maand (echt een beetje te druk) en ik mag van mezelf het deze maand een beetje rustiger aandoen. Niks moeten , maar mogen ......
Het schooljaar bolt uit. Ik zie de meeste cursisten nog 1 keer voor de zomer ( ZOMER?????) en iedere groep neemt op hun manier afscheid van het schooljaar. Dat gaat van cake over taart naar cava. Ik laat het allemaal gebeuren en geniet mee van al dat lekkers. Je gaat me nu eventjes moeten missen want ik ga ertussenuit (winkel is wel open) genieten van een welverdiende rust;

PS : jullie hebben het gemerkt , het fototoestel was mee , MET kaart maar spijtig genoeg met lege batterijen . Die verkopen ze gelukkig ook op Zaventem, dus toch foto's.
Van mijn vakantie daarentegen ga je er geen krijgen want dat is privé en dat wil ik liefst ook zo houden.