maandag 28 mei 2012

Vauten

Dat heb ik ook als ik moe ben (en ook op andere momenten) . Ik heb soms van die woorden waarvan ik denk " hoe schrijf je dit " en zo had ik net lichamelijk. Ik heb erover gedacht en vond lichaamelijk logischer want we hebben een lichaam en geen licham. Ik liet het zo staan en bij het nalezen leek het nog altijd OK. Pas toen ik het las op het blog wist ik dat het toch fout was. Bij deze dus de rechtzetting.
Ik heb een zoon die dyslectisch is (wel zeer verstandig ) en volgens mij heeft hij het van geen vreemden. Dus aan alle Germanisten of taal zifters ? ziehier een blog zonder foto's maar met "vauten"

TER PLAATSE RUST

Ik heb Martine de eer gelaten om als primeur mijn blunder te bloggen. Maar hier krijg je het hele verhaal.
Het waren inderdaad  leuke open dagen en jullie kwamen zoals gewoonlijk weer van overal en ver. Het doet mij deugd als ik iemand hoor zeggen " we hebben lang in een hete wagen gezeten maar het was het waard ". Kijk daar doe ik het voor !!!!
Want eerlijk, ik begin op maanden als deze ( doorgaan van s'morgens tot s'nachts en 7 op 7 ) mijn leeftijd te voelen. Moe zijn is iets wat ik nooit kende maar daar komt stilaan verandering in . En als ik moe ben is dat niet enkel lichaamelijk maar ook en vooral geestelijk. En dan gebeuren er rare dingen.
Ooit kwam ik tijdens een zeer drukke periode niet op de naam van mijn man (waar ik in september toch 30 jaar met samenwoon ) en ben ik ongerust naar de huisarts gestapt. Die vergeleek een hoofd met een kast. Zit de kast vol dan moet er eerst iets uitvallen voor er wat bij kan en toen was dat de naam van mijn man (ik weet intussen terug dat hij Paul heet ) maar het is ook al eens de kleur van mijn tandenborstel geweest. Ik kon dus pas tanden poetsen toen ik aan man en kinderen had gevraagd welke kleur zij hadden. De ene die overbleef was dus de mijne.
En nu moest ik op woensdag nog snel een foto doorsturen en vergat ik om mijn SD kaart terug in mijn fototoestel te steken. Gevolg? 3 dagen foto's nemen zonder kaart.Ik ontdekte dit toen ik na het opruimen van de open dagen mijn computer wilde meenemen naar huis. Wat zag ik steken? Juist. Ik heb gezucht , daarna gelachen en als laatste toch nog een foto gemaakt. Een die niemand kon maken want die waren al lang naar huis.
 Als titel krijgt deze
THE END

Ik heb dus ook het wijze besluit genomen om eens 2 dagen niets te doen. Ik heb genoten van tuin en zwembad , een barbecue aangestoken en heerlijk rustig gegeten met man en kinderen en geborreld met vrienden . En wat deed dat deugd.
Maar niets doen betekend niet NIETS doen want ik maakte nog een leuk tasje verder af en ik ben beginnen haken aan geboorte kadootjes voor alle kinderen en kleinkinderen van familie en vrienden die geboren zijn of het heel binnenkort gaan doen.
En vanaf hier krijg je een mooie kijk in mijn
tuin waar momenteel de mooiste klaprozen bloeien.


Toch nog foto's dus!!!!!

dinsdag 22 mei 2012

The days after (and before)

Hier zijn we dan , terug van onze beurs in Wilwerwiltz en wat was het een leuke beurs voor ons.
Wilwerwiltz is een klein dorpje in het Luxemburg en zij organiseren elke 2 jaar een klein St- Marie aux mines.
De standhouders staan in tenten en hebben allemaal een ruime stand en verspreid over 4 dorpjes zijn er verschillende tentoonstellingen.
Laat nu het laatste wat Martine tegen mij zei "vergeet je fototoestel niet" zijn , dan was het eerste wat ik deed , dat natuurlijk vergeten. Dat viel nog mee want het was het enige wat ik vergeten was en vermits Martine zaterdag met Chris toch een bezoekje bracht heeft zij voor de foto's gezorgd. Dus net als vorige keer , neem een kijkje op "bizzy martine " maar ook op het blog van atelier patchwork et point compté van Ruette voor een impressie.
De beurs was niet echt groot en dus ging ik met mijn man  , het gezelschap op de beurs was goed , er waren genoeg bezoekers , het weer zat mee en er was niets tekort van eten of drinken. Wat wil een mens nog meer? (tijd)
Het vertrek liep iets minder want we zaten tijdens het inpakken met een electriciteitspanne in Westerlo en dan loopt een strak getimed schema snel in't honderd . Ik weet nu dat een lamp op batterijen geen overbodige luxe is in de winkel want stoffen uitzoeken bij het licht van een allumeur of GSM is niet gemakkellijk .
Toch waren we nog op tijd ginder , het opzetten ging vlot , we hadden een leuk hotel in Clervaux en dus ondanks dat we moesten werken toch het gevoel van vakantie en dat bleef zo de 4 dagen.
En nu zijn we terug thuis . Dat wil zeggen alles terug uitpakken en gelijk klaarzetten voor onze open dagen. En dan krijg je dit.


Maar het komt in orde , dat weet ik uit ervaring.
Morgen krijgt alles een plaatsje en vanaf donderdag verwachten we jullie.
En oh ja !!! In luxemburg ontdekte ik een klein hobbywinkeltje in een shoppingcenter. Niks speciaal maar in hun etalage las ik dit "Creativiteit begint bij het ophouden met denken" en zo is het maar net.

PS : mijn fototoestel ligt nu klaar dus van de open dagen krijg je zeker foto's.

maandag 14 mei 2012

COUNT-DOWN

Ik tel nu af naar de rust van mijn vakantie ergens in juni , maar tot die tijd is het dagelijks doorgaan.
Hier een aantal van de huisjesquilts.
De aftrap namen we zaterdag op het quiltcafé en het was een succes. Jeanneke had weer prachtige mini quiltjes bij en na haar show and tell en de uitleg van sommige trucjes vlogen de dames( als bijtjes op honing) op de patronen en op de grote zak met resten die ik bij had.


 Ik zal dus in de toekomst heel wat  van die kleine quiltjes zien passeren voor achterkantjes . Willen jullie meer foto's zien, kijk dan even op "bizzy martine" want Martine heeft alle quiltjes afzonderlijk op foto gezet en op haar blog er een fotoreportage van gemaakt.
Ik weet dat het van mij niet netjes is om mijn werk door te schuiven naar derden maar het is momenteel voor 7u in de ochtend en ik zit al achter mijn computer. De mails heb ik eerst gedaan en pas daarna en als er tijd over was mocht ik een verhaaltje op het blog.Dat is dus nu en veel tijd is er niet over want voor ik naar de winkel ga moet ik nog mijn valies pakken (morgenvroeg vertrekken we richting Wilwerwiltz voor de beurs) nog langs mijn boekhouder en mag hier thuis best ook nog wel iets gebeuren.
Ik begreep vroeger nooit mijn moeder, toen ze zei dat met het ouder worden de tijd zo veel sneller ging , en nu? Ik sta op ,ik ga werken en voor ik het weet is de dag weer voorbij. Het is nog maar net kerst geweest en de eerste kerststofjes (2012) zijn vorige week in de winkel toegekomen.. En ik kan jullie verzekeren dat we veel sneller dan verwacht weer onder die kerstboom zitten.
Maar voor we zover zijn zet ik deze week stap 2 van mijn count-down naar vakantie. Onze beurs in Wilwerwiltz. Ik ben benieuwd want voor mij is het ook de eerste maal . Ik ga samen met mijn man en dan is het toch een beetje vakantie . We hebben na al die jaren zo ons ritueel. Beursdag afsluiten , ergens lekker eten , daarna op de kamer de boekhouding (als je het op een beurs niet onmiddellijk doet raak je het spoor bijster) de douche in en daarna in bed een fimpje kijken op de computer (en daar vaak nog niet de helft van zien omdat je in slaap valt).
Mijn 5 minuten blogtijd zijn al 15 minuten voorbij en dus sluit ik af . Vandaag spijtigb genoeg geen uitsmijtertje want nu moet ik in de kleren en de verf en dan als een gek naar de winkel inpakken.

donderdag 10 mei 2012

DRUK ,DRUK , DRUK....

Als ik nu zeg dat ik het druk gehad heb is dat voor geen meter gelogen. Ik heb deze week zo ongeveer in de winkel gewoond , want zoals ALTIJD is het net voor een drukke periode (quilt-café , beurs en open dagen) ook nog eens extra druk in de winkel
Alles wordt op hetzelfde moment geleverd en moet dus ook uitgepakt , gesneden , geprijsd en op hun plaats gezet worden en erbovenop hebben we in de winkel nog een extra wolkast geplaats en zodoende moest ik alles ook een nieuwe plaats geven. En laat ik vooral niet vergeten dat we , na al een jaar er over gepraat te hebben nu thuis eindelijk begonnen zijn met het renoveren van onze slaapkamer. Een paar zonen zijn de deur uit en ik kan nu eindelijk mijn gedroomde dressing realiseren.
Om maar te zeggen , druk dus!!
Maar de nieuwe stofjes staan bijna op hun plaats (en oh , wat zijn ze weer mooi!!


De nieuwe geldbeugel slotjes en handtas hengsels hangen op hun plaats


      en de nieuwe pakketten staan gesneden en moeten enkel nog ingepakt worden en al het eten en organisatie voor het quilt-café is gebeurt.
En onze slaapkamer met dressing ? Wel daar heb ik een man (niet zo handig , wel slim) en een zoon (erg handig en ja , ook slim) voor en samen hebben ze een prachtwerk geleverd.. Nu is het aan mij om dit weekend aan de inrichting te beginnen. Waarschijnlijk loop ik binnenkort tijdelijk rond met 2 blauwe ogen en heel wat schaafwonden want ik ga s'nachts in het donker naar het toilet (menopauze kwaal) en vanaf we op onze nieuwe kamer zullen slapen zit de deur aan mijn rechtse zijde en voorheen was dat links.
Toch heb ik tussen al dit nog tijd gevonden (inderdaad nachtwerk) om mijn quilt in felle kleurtjes klaar te krijgen

Voilà!!
En laat er nu deze week ook een prachtige collectie felle stofjes aangekomen zijn
 Nu dus aan jullie om ze te verwerken.
Gezien het tijdsgebrek zal dit verhaaltje iets korter zijn maar ik geef jullie wel een uitsmijtertje.
De moeder van een vriendin werd een aantal jaren geleden erg plots en veel te vroeg weduwe.
Een jaar later werd ze op 6 maanden tijd 3 keer oma zonder dat haar man ooit geweten had dat de 3 dochters zwanger waren. Maar de kleinkinderen zouden opa niet vergeten en daarom  zijn er regelmatig uitjes naar het kerkhof waar opa ligt. Leuke uitjes want de kleinkinderen zijn intussen 4 en 5 en allemaal goed in praten. Laatst zou opa jarig geweest zijn en daarom namen ze een bloemetje mee. Oma had verteld van de verjaardag  en een van de kleindochters stak een heel verhaal af bij het graf tegen de jarige. Na haar betoog zei ze " opa we hebben nog een verassing. We gaan een liedje voor je verjaardag zingen en voor oma het besef had wat er gebeurde zongen ze met 3 luidkeels
"lang zal hij leven ,lang zal hij leven"
Ik bedoel maar , Hoe geweldig kunnen kinderen zijn

dinsdag 1 mei 2012

VEEL FOTO'S

Af  en toe ga ik lesgeven in Ruette (Virton) in het "atelier patchwork et point compté" bij Marylène.
Vermits ik met het openbaar vervoer ga is het soms een heel avontuur om er te geraken en als je de volgende foto bekijkt zelfs een reis terug in de tijd
want zoals je ziet nog een trein met compartimenten in 1ste klas. Heel leuk reizen , want ik al hakend tussen 4 slapende en snurkende EEG ambtenaren .
Ik ken Marylène al ongeveer 15 jaar en net als ik begon zij haar atelier in een klein achteraf kamertje van de garage van haar man Hervé (hij is garagist) maar intussen is haar winkel uitgegroeid tot de grot van Ali Baba



                                                                                                                             
Jullie vragen mij vaak "wanneer doe jij het allemaal?" Wel die vraag stel ik mij telkens als ik bij haar kom. Ik zag op die 15 jaar het atelier klein beginnen , de ruimte vol geraken , het atelier vergroten (dus Hervé naar achter met de garage) en terug vol geraken. Echt , er is nergens nog een plaatsje om iets te zetten of te hangen en moest ik Hervé heten , ik zou stilaan bang worden .
Marylène haar passie is vooral kruissteek en borduren en daar heeft ze alle materiaal voor in huis. Borduurdraden van verschillende merken en kwaliteiten , zijdelint en alle soorten borduurstoffen  , maar ook voor patchwork is er meer dan genoeg ..
Bijna al haar quilts zijn opgefleurd met borduurwerk want Marylène volgt  lessen bij Léa Stansal in Parijs . Google haar maar even , geweldig!!!!!!!
Intussen heb ik in Ruette mijn vast groepje cursisten en zij komen van "ver" , want laat het duidelijk zijn , Ruette is een gehucht (een kerk , enkele huizen en geen enkel café , bakker of kruidenier) van Virton , een "stad" in de gaume (een erg mooie streek maar niet echt druk bevolkt) en waarschijnlijk net daarom komen de klanten van overal . Frankrijk en Luxenburg liggen letterlijk op wandelafstand.
Tijdens de les is het dan ook een gekakel van frans , letsenburg's en mijn "geweldig accentloos" frans door elkaar. Niettemin , iedereen verstaat iedereen , ik leer elke keer een woordje frans bij en ik probeer de cursisten buiten patchwork ook een beetje "vlaams" bij te brengen.
Ik heb wel de indruk dat het met het patchwork beter vlot dan met het vlaams want zie hier enkele resultaten





Kom je ooit in de buurt van Virton maak dan zeker de trip tot Ruette .
Maar ik heb er ook weer een quiltje klaar. Zie hier , nog een papillon (80x80cm)



Hier zie je de "papillon"
Ik heb deze quilt moeten maken voor Editions de saxe ,maar ik vond hem zelf redelijk geslaagd en ik heb het quiltje dus nog een keertje gemaakt. Vanaf morgen is het "life" te bezichtigen in de winkel en vanaf eind deze week is ook het patroon klaar.


En dan mijn uitsmijtertje!
Wij zijn al "levenslang" samen met een bende vrienden (de Cielle-kliek), ontstaan uit een groep kleuters (mijn man en C°) die bij elkaar in de klas zaten en sindsdien onafscheidelijk zijn. Al vanaf ik mijn man leerde kennen (nu 35 jaar geleden) waren zij een constante . Lief en leed hebben we gedeeld. Er werden kinderen (intussen zelfs al kleinkinderen ) geboren , we namen veel te vroeg afscheid van een van de vrienden en ouders van.... en er waren best nog trieste momenten.
Maar vooral , wat hebben we samen gelachen en plezier gemaakt. Onze jaarlijkse weekends (eerst als pril verliefde , daarna fris gehuwde , nog later als jonge ouders en daarna natuurlijk met pubers en nu intussen terug zonder kinderen) zijn legendarisch en niet voor publicatie geschikt.
Elke verjaardag wordt dan ook flink gevierd en zo ook vrijdag. Piet was jarig maar er was ook nog ander goed nieuws. Ajes en piet hadden er nl een dochter bij gekregen. Even schrikken gezien hun leeftijd , maar bleek dat zij in Borneo een orang oetan hadden geadopteerd (google Sepilok orang oetan rehabilitation centre). De foto van de "dochter" werd erbij gehaald en we waren het allemaal eens , ze had de haren van piet en de neus van Ajes.
We wachten nu vol ongeduld op de uitnodiging voor de babyborrel met apennootjes.